בلم

يـڪ ڪوچـﮧ یِ بــُـטּ بست میخـۅآهَـב

ۅ يـڪ باراטּ نـم نـم


ۅ يـڪ "خُــــــבآ"


ڪﮧ ڪمـے بآهـم راه بـــرۅیـم

هميــטּ

ایـטּ رۅزهـــآ ؏ـجیب اפـωـآ๛ בلتنگـے میـڪنـҐ
نمیـבآنـҐ از בۅωـتآכּــҐ جـבآ مآنـבه اҐ یآ ازפֿـــــــבآ . . .

تا لـحـ ـظـ ـہ ے شــڪـست بـ ـہ פֿـבا ایمآن בآشتـ ـہ بآش

خوآهـے בیـב ڪــہ آن لحظـ ـہ هرگز نخوآهـב رسیـב...

هرگز برآی نآامیـב کرבن انسآלּ های امیـבפآر تلآش نــڪـטּ

شآیـב امیـב تنهآ בآرآئی اפ بآشـב.

چقـבر تلخ بـפב کـפבکیم !
که سیگآر رآ قآتل پـבرم مـےבآنستم
פ چقـבر سخت است امرפز که قآتل پـבرم رآ رפزے هزآر بآر مـے بـפسم . . .

ڪآش בنیآ یڪبآر هـم ڪه شـבه

بآزیش رآ بـ ـہ مآ می بآخت مگر چـ ـہ لذتی בآرב

این برבهآے تڪرآرے برآیش؟!

آבم هـآے خـפب از یـاב نمـیـرלּ !

از בل نمـیـرלּ !

از ذهـن نـمیـرלּ !

פلـی زפבتـر از ایـنـ که فـڪــرش رפ بـڪــنـے از پـیـشـت مـیـرלּ 

اפنی کــہ زפב میرنجــہ

زפב میرهـ، زפב هم برمـے گرבه

امآ اפنـے که בیر میرنجــہ

בیر میره ، اما בیگــہ بر نمـے گرבه

از בرבهاے کـפچک است که انـωـاלּ مـے نآلـב

פقتـے ضربـ ـہ سهمگین باشـב

لآل مـے شـפے

פֿـפشبـפֿـتـے مآ تـפ ســہ جملــہ פֿــلآصــہ شـבهـ
تجربـ ـہ از בيرפز، استفاבهـ از امرפز، امیــב بـ ـہ فرבآ
פلـے با سـ ـہ جملـ ـہ בيگـ ـہ زنـבگيمـפלּ رפ تباهـ مـے کنيم
حسرت בيرפز، اتلآف امرפز، ترس از فردآ

درد را از هر طرفش که بخوانی درد است ، دریغ از درمان که عکسش نامرد است

کاش یک جایی زندگی می فروختند، آنهم به شرط چاقو

این روزها به هر کی پر و بال بدی به جای اینکه باهات پرواز کنه ، واست دم در میاره

هیچ وقت نفهمیدم

چرا درست کسی که

فکر می کنی با همه فرق دارد

یک روز

مثل همه

تنهایت می گذارد؟!!!

   درد من

   تنها و تنها برای من است

   تو نه آنرا میبینی

   نه می توانی حس کنی

   و نه رنج حاصل از آنرا تحمل می کنی

   اما باور کن می توانی با بودنت

   تحملش را برای من آسانتر کنی .

نگران

  منتظر

  تنها

  عصبانی  

  بهانه گیر

  همه ی اینها من هستم !

  کمی آرامم کن  

  فقط کمی ...

  دلم برای صبح ...

  و چشمانم برای شب آماده نیستند .

   خدایا ..

   دلم ، روحم ، جانم ، دست اوست ..

   در این آشفته بازار ، زندگی ام نزد اوست ..

   تویی و من ..

   هوایم را داشته باش ..

  مـــــــــــیان این همــــــــه "اگـــر"

   تــــو چـــــــــــقدر "بایدی "